نمی‌آیی برویم؟!

سفر به خیس ِ جاده ِ شمال

و دل سپردن به آواز ِغوکان

نمی‌آیی برویم؟!

و ما به تصرف بهار درمی‌آییم!

 

 

 

و ما به تصرف بهار درمی‌آییم

و دستمان می‌شود نرگس

و دستمان می‌شود زنبق

               که چاک خورده دهانش

                 از فرط لبخند و آفتاب

 

شب؛

لباس شیشه به تن می‌کنیم

و می‌شویم فرستادگان ماه ؛ شبنم

                               به هر گلبرگی

 

قایق می‌شویم با دو پاروی آرام

              به عزم تلاوت سوره‌گان نیلوفر

 

می‌شویم دارکوبان

رنجش از تن بلوط کهن‌سال بیرون می‌کشیم...