خیس و اندوهگین!

 

به سادگی رهایم می‌کنی

در حجم شلوغ این خیابان

-خیس و اندوهگین -

بی‌ پناه ِ چتر و پیراهن

***

بیچارگی‌ ِ عصرگاهی خیابان ِ ویترین‌های ِ فوق‌سنگین با ماشین‌های ِ مدل بالای ِ تحقیر؛

برای‌ ِتان مباد!

‌عکس: خودم

خانم صبور!

سلام خانم ِ صبور!

خجل ِ این همه نگرانی‌ام در چشمان ِ شما

هیمه‌های بخاری را

                       کمی بیشتر می‌کنم

که سرخی ِ گونه‌هایتان را

                       از گرما بیانگارند...