آنکه هلاک من همی خواهد و من سلامتش
هر چه کنـــد به شاهدی کـس نکند ملامتش
باغ تفرج است و بس میوه نمیدهد به کس
جز به نظر نمــیرسد سیب درخت قامتــش
کـــاش که در قیــامتــش بـار دگـــر بدیدمـــی
کــهآنچــه گنـــاه او بـود مــن بکشـم غرامتش
سعدی
بله// ببینید و دل مبندید!
سلام:چه شعری بود جناب و منو یاد چه روز هایی انداختین... باغ تفرج است و بس میوه نمیدهد به کس/جز به نظر نمیرسد سیب درخت قامتش
به همین راحتی آدم تمام میشود و به هیچ جای هیچ چیز هم بر نمی خورد آقا.
خوش باش دمی که زندگانی این است...
وبلاگ جالبی داری یه سر هم به ما بزن ویه نظری بده