عصیان سرمه و ...!

گیسوبلند....

سایه مخوف دار بر دیوار

نترس!

کسی دارد موهایش را شانه می‌کند

صنم

عباس حسین نژاد 1385/01/30 ساعت 10:07

نظرات 7 + ارسال نظر

جوادشمسم 1385/01/30 ساعت 12:19 http://socialboy.persianblog.com

شعر خوبی بود. خیلی خوب.
ممنون از اینکه مالک اسطوره هفتم زمین رو لینک دادی.

Bahar 1385/01/30 ساعت 12:21 http://Bahar

inja nemishe penglich benvisim agha?

پردیس 1385/01/30 ساعت 12:55 http://shengmen.persianblog.com

سلام شاعر تمام شعرهایی که هرگز نتوانستم بسرایم...
چه خوب می شناسی تنهایی درخت توی بیابان را... چه خوب آشنایی با تلخی کلماتش وقتی که می گویی تمام بادها رهگذرند... همهء پرنده ها رهگذرند... و تمام باران ها... اگر بیایند... رهگذرند... اگر بیایند... اگر بیایند... ولی شرف درخت گاهی به شرافت باد و پرنده و باران بی ربط است... شرافت درخت به سایه ایست که می بخشد و انتظاری که می کشد... به عشقی ست که تقسیم میکند و مطالبه نمی کند... شرف درخت به وسعت دلش است نه به وسعت دلشان... گیریم که هیچ آمده ای ماندنی نشود... گیریم که تا ابد بیابان و بیابان و بیابان... گیریم که تا ابد بشود تک درخت توی بیابان... گیریم که... گیریم که...